Tuż nad wejściem do gmachu pałacu znajduje się portal z wyrzeźbioną postacią leżącą i wspartą o czaszkę. Obok niej w języku łacińskim widnieje napis: Hodie mihi, cras tibi - Dzisiaj mnie, jutro tobie. Portal przyozdobiony jest czterema herbami rodzin: von Warnsdorf, von Rechenberg, von Schaffgotsch oraz von Hoberg.
Cały majątek przeszedł w ręce Helene von Tugendreich, z domu von Warnsdorf, na skutek dziedzictwa w roku 1660.
W latach 1764 do 1802 roku Kunów był w posiadaniu rodziny von Uechritz. Pałac był przebudowywany trzy razy. Raz w XVIII wieku, a dwukrotnie w XIX. W 1852 roku rezydencje zakupił bankier Fridrich von Magnus. Był on ostatnim niezależnym właścicielem rezydencji.
Zespół budynków folwarcznych składa się z trzech oficyn, spichlerza oraz budynków gospodarczych. Wszystko zachowane jest w historycznym układzie kompozycyjno przestrzennym. Położenie pałacu świadczy o wysokim standardzie wizualnym. Malowniczo usytuowany obiekt znajduje się w sercu zabytkowego parku, którego przecina rzeka Czerwona Woda.
Zabytkowy park powstawał w trzech etapach. Pierwszą jego częścią był ogród ozdobny, którego utworzono w pierwszej połowie XVIII wieku. Bezpośrednio przylegał on do południowej strony elewacji pałacu. W 1867 roku zagospodarowana została przestrzeń między dworem a rzeką. Pomysłodawcą był von Magnus i tak pod koniec lat sześćdziesiątych XIX wieku do rezydencji dołączyła niezagospodarowana wcześniej przestrzeń i stworzony został park służący rekreacji.
U schyłku XIX wieku doszło do kolejnej modernizacji parku. Zagospodarowana została część przyrzeczna. Wybudowano most łączący park z dworem. Park został wzbogacony o aklimatyzowane gatunki drzew iglastych. Zaprojektowano i wykonano promenadowe alejki spacerowe. Przy głównej alei drzew, prowadzącej na wschód od rezydencji, w kierunku wzniesienia, mieściła się malownicza, ośmioboczna altana. Od altany wychodziły promieniście cztery ścieżki ozdobnie obsadzone drzewami. Drzewostan parku stanowią ponad 250-letnie dęby, lipy i graby.
Po II wojnie światowej w pałacu mieściło się Państwowe Gospodarstwo Rolne. Po transformacji pałac został przejęty przez Gminę Zgorzelec, razem z zamieszkałymi w nim rodzinami. Odkąd zarządcą stała się gmina, w pałacu dokonano wielu napraw, potrzebnych bieżących remontów takich, jak całkowita przebudowa dachu. Dzięki niej pałac pozostaje w dobrym stanie technicznym.
Dziś prace nad pałacem ograniczają się do prac projektowych dotyczących rozbiórki budynków należących do dawnego folwarku. Aby do tego doszło naturalnie potrzebna jest pozytywna opinia konserwatora zabytków.
Na dzień dzisiejszy pałac jest zamieszkały przez 15 rodzin. Są to specjalnie zagospodarowane lokale komunalne. Gmina Zgorzelec stara się sprzedać nieruchomość. Jego atrakcyjne położenie u styku trzech granic i możliwości turystyczne stanowią bardzo ciekawą i korzystną ofertę. Oczywiście w przypadku sprzedaży pałacu, zamieszkałe tam rodziny będą miały zapewnione mieszkania zastępcze.
Georg von Warnsdorf, okrutny właściciel Studnisk i Kunowa
Urodził się w 1519 roku, a zmarł w 1582 r. Syn Siegismunda von Warnsdorf, założyciela rodu linii łużyckiej, pochodzącej z Gościszowa. Jego matką była najprawdopodobniej Christina von Rechenberg z Kliczkowa. Podobnie, jak jego ojca Siegismunda, tak i jego nazywano tyranem i okrutnikiem. O jego ojcu mówiono, jako ponad wszelka miarę okrutny. On zaś słynął z bogactwa, skąpstwa, chciwości i despotyzmu.
Po ojcu przejął trzy majątki: Studniska, Tylice i Kunów. Zobowiązani do płacenia podatków byli także poddani z okolicznych wsi. W 1557 roku król Ferdynard dał mu w lenno wieś i majątek Radomierzyce.
Jego poddani wzniecili przeciwko niemu jeden z głośniejszych buntów na Górnych Łużycach. Doniosłą role w tym chłopskim buncie odegrał adwokat z Görlitz Balthasar Kretzschmart. W 1564 roku chłopi wybrali się do Pragi, do króla, aby opowiedzieć mu o tyranii swego władcy. Obwiniali go m.in. za nadmierne obciążanie podatkami, kazał przepasać swoje owce przez ich pola nie zważając czy są zżyte. Chłopskim dzieciom kazał stać pochylonymi do tej pory, aż ich rodzice wykonają pracę na jego gospodarstwie. Chłopi otrzymywali bardzo marne wypłaty, a ich żony za pracę dla niego nie otrzymywały nic.
Książę Ferdynand powołał komisję na skutek licznych skarg i nakazał władcy m in. ogólny umiar i unikanie nadmiernych obciążeń.
echodnia.eu Świętokrzyskie tulipany
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
