Zgorzelec: kościół na dawnej dzielnicy Mojs

W 1825 r. Mojs była małą wsią liczącą zaledwie 81 domów, 2 majątki i szkołę ewangelicką. Zasadniczą zmianą w dziejach wsi było dotarcie tu w 1847 r, linii kolejowej łączącej Mojs z Legnicą, a później z Jelenią Górą i Frydlandem. Mojs stała się węzłem kolejowym. W drugiej połowie XIX w. dzisiejszy Ujazd zaczął się szybko rozwijać. Liczba mieszkańców zwiększyła się niemal pięciokrotnie. Wtedy mieszkańcy zwrócili uwagę na potrzebę, jaką była budowa świątyni.
Z początku nabożeństwa odprawiane były przez duchownych z Peterkirche. Było to w 1894 roku i organizowane były w sali gospody stadt brunn, dzisiejszym sklepie zwanym „stodołą”.
W lipcu 1898 roku nad Mojskimi wiernymi przejął opiekę wikary Bischoff. Był on bardzo dobrym i troskliwym duchownym. Wraz z jego siłą ewangelicką wzrosła potrzeba wiernych, aby wybudować świątynię, a nie spotykać się w sali restauracyjnej. W 1898 roku powstało stowarzyszenie na rzecz budowy kościoła. Mieszkająca na Mojsie pani Davida von Berge w 1899 roku, przekazała gminnej radzie parafialnej 10 tys. marek na budowę kościoła, a Julius Arnade- właściciel fabryki, oddał na cele budowy kawałek pola na dolnym Mojsie. Przekazanie placu odbyło się 5 czerwca 1899 r.
Pomimo okazałej sumy i placu pod budowę, pertraktacje z magistratem miejskim trwały bardzo długo. Dopiero 30 października 1905 roku pruski minister kultury wyraził zgodę na budowę świątyni.
Uroczystość położenia kamienia węgielnego, jako symbolu rozpoczęcia długo wyczekiwanej budowy, odbyła się 24 listopada 1905 roku. Rok później na skutek solidnych i szybko postępujących prac odbyło się uroczyste poświęcenie dzwonów, a dokładnie 26 września 1906 roku. Uroczystości poprowadził pastor Schmidt. Nauczyciele i uczniowie wiejskiej szkoły na Mojsie uświetnili pieśniami uroczystość poświęcenia dzwonów.
Wreszcie w 1907 roku odbył się kulminacyjny moment. Otóż 15 maja 1907 roku wierni zebrali się w gospodzie, dawnym miejscu spotkań parafialnych, i uroczystym pochodem udali się do kościoła, gdzie superintendent Haupt i wikary Weicht otrzymali klucze i dokonali otwarcia Domu Bożego.
Neoromański styl świątyni zawdzięczamy architektowi Fritsche z Elberfeld. Organy kościelne zostały wykonane, jako 997 dzieło firmy Sauer z Frankfurtu. W ówczesnych czasach zainteresowanie budową świątyni było tak duże, że sama cesarzowa Augusta Wiktoria, żona Wilhelma II, ufundowała kwotę na wystrój wewnętrzny kościoła, za którą zakupiono żyrandol.
Rok 1929 przyniósł ze sobą zmiany administracyjne. Mojs został włączony do miasta i otrzymał nazwę Gorlitz-Moys. Wojenne lata i ich skutki doprowadziły do tego, że w 1945 roku dzisiejszy Ujazd stał się częścią polskiego miasta Zgorzelec. Nie wiadomo jednak co działo się ze świątynią do 1958 roku.
Powojenne losy kościoła to najpierw rozmowy pomiędzy Kurią Arcybiskupią we Wrocławiu, władzami wojewódzkimi a Senioratem Kościoła Ewangelickiego. Rozmowy dotyczyły przekazania kościoła po ewangelickiego w Zgorzelcu na potrzeby katolików. Pomyślnie rozpatrzone, spowodowały, że w grudniu 1958r budynek kościoła stał się własnością Parafii św. Bonifacego w Zgorzelcu. Wówczas była to jedyna parafia w Zgorzelcu.
Wraz z przekazaniem budynku, nadmieniono, że organy i dzwony kościelne oddano kościołowi w Pieńsku. Centralne ogrzewanie zostało przekazane do Prezbiterium Miejskiej Rady Narodowej w Zgorzelcu. W zawiązku z tym pierwsze remonty kościoła przeprowadzone zostały w 1960 roku. W 1965 r. po raz pierwszy obchodzono w świątyni uroczystość I Komunii św. Wtedy też podjęto wiele prac remontowych. Wcześniej od 1961 roku co niedzielę odprawiana była tam msza o godzinie 13, przez księży z parafii św. Bonifacego.
W 1967 roku zostało przeprowadzone sprawozdanie mówiące o liczbie wiernych uczęszczających do kościoła. Ustalenia wskazywały liczbę 4000 parafian. W niedzielę i święta odbywało się tu po pięć mszy św. Prężnie działał chór składający się z 45 osób. Czynnie działało również około 50 ministrantów oraz 9 grup (róż) żywego różańca.
Od 1968 roku, aby nazywać kościół używano słów po prostu parafia Zgorzelec – Ujazd.
23 kwietnia 1972 roku wszedł w życie podpisany 2 kwietnia tego samego roku, przez arcybiskupa Bolesława Kominka, dokument erygujący parafię rzymsko-katolicką pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela w Zgorzelcu Ujeździe.
W latach osiemdziesiątych parafia dostała zastrzyk rozbudowy. Jej działalność stawała się coraz bardziej aktywna. W 1991 r. liczbę wiernych ustalono na 10 tys. osób. Z czego w większości byli to ludzie młodzi.